13.8.07

Υπό τον ήχο της σκούπας και του λάστιχου

Τόσα μυρμήγκια, ποτέ δεν είχαμε τόσα μυρμήγκια. Και τώρα κάνω τόσα έξοδα για τα μυρμήγκια.

Γειτόνισσα της Δ.


Στη βεράντα του εξοχικού της Δ. Οι γείτονες, χαρακτηριστικό παράδειγμα ανθρώπων που σκεπάζουν τα πάντα με λέξεις, τρέμουν μια στιγμή σιωπής. Δεν τους βλέπω. Είναι κρυμμένοι πίσω από έναν φράχτη με αραιή βλάστηση. Τους φαντάζομαι σαν μόνο στόματα που κόβουν βόλτες στην αυλή τους φλυαρώντας. Συμπεραίνω ότι έχουν πόδια και χέρια από τον ήχο της σκούπας και του λάστιχου. Αναρωτιέμαι αν για να αξίζουν τα τόσα έξοδα που έκαναν, θα προτιμούσαν το σπίτι τους να είχε γεμίσει ελέφαντες.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δεν τους βλέπεις γιατι δεν υπάρχουν.

eryx-t είπε...

ουάου! σκέτος Μπέκετ