Υπάρχουν άνθρωποι που δεν αγαπάνε τα γράμματα -και τους καταλαβαίνω. Πώς να αγαπήσεις ένα Τ που σαν σφυρί θα σου ανοίξει το κεφάλι· πώς να αγαπήσεις ένα Ο που σ' το περνάει ο άλλος στο λαιμό για να σε πνίξει. Κι από την άλλη, αυτό το Ο είναι ένα στόμα ανοιχτό· κι αυτό πεινάει και για να φάει, πρέπει ένα στόμα να το Π.
11.2.11
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
11 σχόλια:
Ou, στεναχωριόμαστε πολύ όταν εξαφανίζεστε. Και χαιρόμαστε όσο δεν φαντάζεστε όταν παίζετε με τις λέξεις.
:)
Μαύρα μάτια κάναμε.
Lemon, υπάρχει καιρός να σχίζει κανείς και καιρός να ράβει, καιρός να εναγκαλίζεται και καιρός να απομακρύνεται από τον εναγκαλισμό, καιρός να τηρεί σιγή και καιρός να μιλάει.
Psychedelic Reflection, καλησπέρα :)
Δύτη των νιπτήρων, μαύρα μάτια εσείς, μαύρα δάχτυλα εγώ.
Όλα μαζί ποτό.
Τυχαίο; Δεν νομίζω.
Κι αυτό το έρημο το Β. Σαν μιά γυναίκα με μεγάλο στήθος και μεγάλη κοιλιά, που δεν ταιριάζει στις συμβάσεις της κοινωνίας μας, που τις θέλει όλες Ι. Θα μου πεις, ίσως είναι έγκυος, αλλά το ξέρω, δεν είναι.
Κι αν το Β είναι έγκυο, σίγουρα θα προέκυψε από το πολύ Γ-Γ.
ouming, να το πω και δημοσία, έχετε συναίσθηση του μεγαλείου σας; ή είστε (μόνο) αλαφροΐσκιωτη;
Έχεις λοιπόν γράμματα για τη γούνα μας. :)
Μερσώ, γνωρίζεις κάτι που δεν θυμάμαι; (χικ)
Είδες που τις θέλουνε να μοιάζουν με σανίδες; Φοβερή αναίδεια, καλή μου Ιφιμέδεια.
Sraosha, και μετά το Γ-Γ και με αυτά και με τα άλλα, να η Δ, να το γάλα.
(θα φαντάζεστε, φαντάζομαι, ότι καλύτερα να διαβιβαστεί παρά να διαβαστεί εδώ η απάντηση :)
chien andalou, αν πάρουμε κατά γράμμα το σχόλιο του Sraosha, έχω οράματα για τη γούνα σας.
Δημοσίευση σχολίου