Τους Beirut τους έμαθα από τον πρώτο μεγάλο ιντερνετικό μου έρωτα. Σε αυτές τις περίεργες σχέσεις όπου, αντί να ανταλλάσσεις σωματικά υγρά, ανταλλάσσεις κυρίως δεδομένα, βρίσκεσαι ξαφνικά με μια μεγάλη δισκοθήκη, με άπειρα λινκ και κείμενα. Όταν κάποια στιγμή καταφέραμε να συναντηθούμε σε μια άλλη πόλη -για λίγες μόνο ώρες πριν πάρουμε το δρόμο της επιστροφής- έβαλε το σιντί στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε για την εξοχή. Ανεβαίναμε και κατεβαίναμε απαλές κοιλάδες με σκοπό να φτάσουμε στη θάλασσα. Εκεί, σε έναν ατυχή ελιγμό κολλήσαμε στους αμμόλοφους και έτσι περάσαμε πολλές από τις λίγες αυτές ώρες παρέα με έναν ψαρά που μας βοήθησε να ξεκολλήσουμε το αυτοκίνητο από την άμμο. Το Cliquot, η θάλασσα, οι αμμόλοφοι, το κολλημένο αυτοκίνητο και ο ψαράς έχουν γίνει ένας παράταιρος συνειρμός σαν κόκαλο που έχει δέσει στραβά.
17 σχόλια:
Internet -ικοί ή μη
οι έρωτες τελικά
αφήνουν μεγάλα κουσούρια.
Φοβάμαι, Τσαλαπετεινέ, πως πολλοί έρωτες ξεκινούν και από μεγάλα κουσούρια.
δεν ξέρω ακριβώς γιατί, αλλα μου θυμησατε αυτό:
"Τα 'δωσα όλα στον ήλιο. Όλα.
Όλα εκτός από τη σκιά μου."
[του Guillaume Apollinaire για την ιστορία].
Σιγά το κουσούρι, να ακούς Beirut :p
Εκτός αν το κουσούρι έγκειται στο να μην μπορείς να ακούσεις Beirut κατόπιν εορτής (και χωρισμού), οπότε φοβάμαι πως θα δηλώσω ομοιοπαθής. Για να το πω αλλιώς, είναι φορές που ο συνειρμός δεν μοιάζει κόκαλο που έχει δέσει στραβά, αλλά κόκαλο που κάθεται στο λαιμό.
realite, τι συνειρμοί σας οδήγησαν εσάς εκεί, αναρωτιέμαι.
chien andalou, αυτό που σκέφτομαι τελευταία είναι ότι όταν σου κάθεται το κόκαλο στο λαιμό και τεντώνεις το χέρι για ένα ποτήρι νερό, μοιάζει σαν να ζητάς μια αγκαλιά.
Ό,τι παίρνουμε από κάθε σχέση, κέρδος είναι.
Aκόμα και οι πίκρες.
Συμφωνώ απόλυτα, espoir.
Αν και το Cliquot μάλλον αναφέρεται στο ποτό...παράταιροι συνειρμοί δέσανε μαζί και το Don Cliquote (!)...Μήπως κολήσατε στην άμμο προσπαθόντας να ξεφύγετε απο 15 παρδαλά βαμμένους ανεμόμυλους που σας κηνυγούσαν για να παίξετε μπουγέλα;
(Τι όμορφη μέρα...με ή χωρίς ανεμόμηλα)
Οι ανεμόμυλοι ήταν αξιοπρεπέστατοι και κύριοι σας πληροφορώ.
μ' αρέσει και το Elephant Gun πολύ, ''πρώτος μεγάλος''; εργολαβία έχετε αναλάβει;
;)
εργοlove έχω αναlove :)
Πολύ μου άρεσε ο συνειρμός σου.
Δένει με τους ιντερνετικούς ερωτες.
Και πού να δεις τα δυο σκυλιά μου μετά από αυτό το ποστ, Nefeli. Όλη μέρα ψάχνουν στραβά κόκαλα στο intervet.
Εμένα πάλι με έπιασε νοσταλγία για την εποχή που ακόμα παραμυθιαζόμουν με τους ιντερετικούς έρωτες.
Ωραίο πράγμα η ενηλικίωση, δύσκολο πράγμα η επίγνωση.
Με τους έρωτες σκέτο παραμυθιάζεσαι ακόμη, enfant raté;
Άτιμο πράμα τα e-δύλλια :)
Με τους έρωτες, σκέτο, ναι.
Απλά σπανιότερα.
Δημοσίευση σχολίου