Υπήρχε κάποτε ένας άνθρωπος που ήθελε να γίνει μπουφετζής. Δεν ξέρω αν τα κατάφερε. Έγραψε όμως ένα τραγούδι. Ήθελα πάντα να γίνω κομμώτρια. Δεν έγινα. Έφτιαξα όμως ένα δαχτυλίδι.
Πολύ ωραίο. Το δαχτυλίδι και το κειμενάκι. Έχω κουραστεί να βλέπω γύρω μου ανθρώπους που το μόνο που ονειρεύονται είναι ν' ανοίξουν καφετέρια ή προπατζίδικο για να βγάλουν λεφτά με ουρά. Και τα προπατζίδικα κι οι καφετέριες συνεχίζουν να φυτρώνουν σα μανιτάρια, λες από μόνα τους. Κάποτε η μάνα μου έλεγε: κάθε γωνία κι ένα φαρμακείο. Κι όταν τα χρειάζόσουν ήταν όλα κλειστά. Τώρα τα προπατζίδικα και οι καφετέριες είναι περισσότερες. Κι ο καφές πέντε ευρώ. Κι ο κόσμος να κάνει ουρά να πιεί καφέ στου Ζώναρ'ς. Ζώναρ που θέλουμε...
Σας στέλνω και τραγούδι [http://www.4shared.com/file/40482847/20434ccc/06_Track_6.html] για «ένα κομμωτριάκι με βλέμμα απλανές». (μου 'βγαλε την ψυχή και μου την έδωσε να τη φάω ώσπου ν'ανέβει)
Φιλική συμβουλή: με τις δουλειές που διαλέγετε, στους γιατρούς φοβάμαι ότι θα τα φάτε, αγαπητή. Από την τενοντίτιδα στη φλεβίτιδα και τούμπαλιν. Να προσέχετε περισσότερο τον εαυτό σας, παρακαλώ.
Σας ευχαριστώ πολύ για το τραγούδι. Σήμερα το πρωί έψαχνα στο YouTube κάποια βίντεο του Παπακωνσταντίνου και το πρώτο αποτέλεσμα που μου βγήκε ήταν του συνονόματου Βασίλη. Μου άρεσε τόσο ο τίτλος όπως είναι γραμμένος, που θα τον μοιραστώ μαζί σας:
13 σχόλια:
:-)
Κι εγώ που είχα ένα όνειρο...
να γίνεις γιατρός.
Καλημέρα anastasia :)
Mama! Κι εγώ είχα όνειρο να ήσουν γιατρός. Δεν θα μου κόστιζε τόσο αυτό το δόντι!
Πολύ ωραίο. Το δαχτυλίδι και το κειμενάκι. Έχω κουραστεί να βλέπω γύρω μου ανθρώπους που το μόνο που ονειρεύονται είναι ν' ανοίξουν καφετέρια ή προπατζίδικο για να βγάλουν λεφτά με ουρά. Και τα προπατζίδικα κι οι καφετέριες συνεχίζουν να φυτρώνουν σα μανιτάρια, λες από μόνα τους. Κάποτε η μάνα μου έλεγε: κάθε γωνία κι ένα φαρμακείο. Κι όταν τα χρειάζόσουν ήταν όλα κλειστά. Τώρα τα προπατζίδικα και οι καφετέριες είναι περισσότερες. Κι ο καφές πέντε ευρώ. Κι ο κόσμος να κάνει ουρά να πιεί καφέ στου Ζώναρ'ς. Ζώναρ που θέλουμε...
Το ίδιο όνειρο είχαμε... κι αλλού καταλήξαμε καταφανώς. Τέλος πάντων, ας πούμε ότι θεραπεύουμε την κωμωδειακή τέχνη κάπως... Πολύ σούπερ δακτυλίδι!!!
αγαπητη ου.
:)
Αγαπητέ Ποετάστρε, δώδεκα και πέντε τα μεσάνυχτα κι ακόμη δουλεύω. Δεν θα έλεγα όχι σε λεφτά με ουρά αυτή τη στιγμή :(
Κι εσείς κομμώτρια, Ιφιμέδεια; Εγώ στο τσακ είμαι για τον Αμάραντο (έχει κι ωραίο όνομα, αειθαλές)
Αγαπητή ε
;)
Πολύ ωραίο σχέδιο, αλλά περισσότερο η επιγραφή (αν μπορούμε να το πούμε έτσι) δαχτυλίδι κομμωτών. Σαν να λέμε δαχτυλίδι Βασιλέων.
Οταν φτιάξεις δακτυλίδια και γιά τα πέντε δάκτυλα,στείλε μια δακτυλιδάτη μούτζα σ΄αυτά που σιχαίνεσαι και τράβα μπροστά
Κι εγώ που νόμιζα ότι έλεγε «δαχτυλίδι κομμάτων»! Κρίμα... Είναι και λίγο θαμπό, ό,τι πρέπει σα να λέμε.
Χαίρετε, ου.
kala krasia, κυδωνί, καλώς ήλθατε!
Καλό βόλι, Ου(αί) (Υ)μίνγκ, καλώς σας βρίσκω.
Σας στέλνω και τραγούδι [http://www.4shared.com/file/40482847/20434ccc/06_Track_6.html] για «ένα κομμωτριάκι με βλέμμα απλανές». (μου 'βγαλε την ψυχή και μου την έδωσε να τη φάω ώσπου ν'ανέβει)
Φιλική συμβουλή: με τις δουλειές που διαλέγετε, στους γιατρούς φοβάμαι ότι θα τα φάτε, αγαπητή. Από την τενοντίτιδα στη φλεβίτιδα και τούμπαλιν. Να προσέχετε περισσότερο τον εαυτό σας, παρακαλώ.
Σας ευχαριστώ πολύ για το τραγούδι. Σήμερα το πρωί έψαχνα στο YouTube κάποια βίντεο του Παπακωνσταντίνου και το πρώτο αποτέλεσμα που μου βγήκε ήταν του συνονόματου Βασίλη. Μου άρεσε τόσο ο τίτλος όπως είναι γραμμένος, που θα τον μοιραστώ μαζί σας:
http://www.youtube.com/watch?v=vWxUmvNyAxI
Δημοσίευση σχολίου