Ταξί
Έκανε κάθε δυνατή προσπάθεια να μιλήσουμε. Τον έβλεπα στο καθρεφτάκι του οδηγού. Με ρώτησε αν είχα ακούσει τον καιρό. Δεν τα παρακολουθώ, του είπα και γύρισα ξανά στο τζάμι. Μου είπε ότι στη Γερμανία χιόνισε. Χμ. Το κλίμα έχει αλλάξει. Μμμ. Κάποτε είχε πάει στην Ιταλία και έβρεχε τέσσερις μέρες. Κούνησα το κεφάλι. Ύστερα ήρθε πάλι πίσω και έβρεχε κι εδώ. Ξανακούνησα το κεφάλι. Και ξαφνικά στη μέση του δρόμου μέσα στο σκοτάδι στεκόταν μια γιαγιά. Έβγαλε το χέρι του έξω και σταμάτησε το μηχανάκι που ερχόταν. Κανείς δεν σταματάει, κάτι τέτοιο είπε, έλα γιαγιά, τώρα!, φώναξε γυρνώντας στο ανοιχτό παράθυρο και η γιαγιά άρχισε να διασχίζει το δρόμο. Αν είχε μπλογκ, σκέφτηκα, αυτό θα ήταν το καλύτερό του ποστ.
34 σχόλια:
Καλός άνθρωπος.
εκπέμπεις ηρεμία...
Αγαπητή ou ming, για λόγους που δεν είναι επί του παρόντος να εξηγήσω, σ'ευχαριστώ.
οι άνθρωποι είναι σα τα δέματα , ποτέ δε ξέρεις τι κρύβουν ..
Σκύλε, καλός σαν σκύλος.
Mao, ή sos εκπέμπω ή ηρεμία.
Aerosol, είμαι τρομερά περίεργη οφείλω να ομολογήσω.
houli_v, δεμασλένε τι κρύβουν.
Πετονιες εκπεμπετε.
ΥΓ: (Ρε)
ΥΥΓ: (Σπαμ)
Άλλα εφτά σχόλια κύριε Φώλιε και κερδίζετε το στοίχημα.
Ποιο στοιχημα?
ΥΥΥΓ: (Ρε)
Δεν είναι ωρέο αυτό.
Η ρεοτης οπως θα γνωριζετε ειναι ιπποκειμενικη.
ΥΥΓΓΓ: (Ποιο στοιχημα?)
Η ρεότης είναι και κειμενική.
Και τι αλλο?
ΥΓΓΓΓ: (Ρε)
ΥΥΥΥΥΓΓ: (Σπαμ)
Τι σπαμ, τι σπάμερ, αυτό είναι σπάμεστ.
ΥΓ: Μα τι πάθατε;
…καλα. Σταματω. Σνιφ.
Κρίμα που σταματήσατε, είχε γελοίο.
Αν ωμός μετριέται σε σπάμμετρο, σταματάω και'γω.
Έτυχε (?) το σημερινό κείμενο να συμπέσει με μια προσωπική μου στενοχώρια και να την απαλύνει.
Σας πίεσα, aerosol, χωρίς να το θέλω. Με συγχωρείτε.
ου μιν(γκ) αλλά(χ)
Μα... τι παπαριές είναι αυτές;
Ου, νομίζω πως εσείς και οι σχολιογράφοι σας γερνάτε, χάνοντας τη φρεσκάδα που είχε το ιστολόγιό σας μέχρι πριν το καλοκαίρι.
Κρίμας (αναμενόμενο βεβαίως, αλλά κρίμας)
Δεν πειράζει, αγαπητέ. Ας μείνετε εσείς για πάντα νέος και υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές.
Μην στεναχωριεστε μικρε απογοητευμενε, θα κανετε ρυτιδες και σιγουρα δεν σας κολακευουνε, νεο παιδι που ειστε.
Ειμαι σιγουρος πως η ανιδιοτελης παρεμβασή σας θα αποβει διδακτικη στον οπωρωνα ετουτο και ο βορβορος της παπαριας θα επανελθει στα προθερινα επιπεδα φρεσκοτητας.
Κριμας παντως που δεν μετατρεψατε πιο νωρις την συντριβη σας σε φαρο συνεσης και εγκρατειας για μας, μια που ηταν αναμενομενο οτι θα φταναμε εκει.
Μα δεν πρέπει να ήταν αναμενόμενο όμως! (άσχετο αυτό, αλλά για να πάρει τη σειρά του στα σχόλια). Τίποτα δεν εξηγεί ότι η ευγένεια και η αδιακρισία μπορεί να κάνουν παρέα! Μάλλον κοινός επιδειξίας ήταν. Ένας από εμάς! Ελπίζω να μην του άφησες τη διεύθυνση του blog σου!
εγω για μια καλημερα περασα....αλλα θα πω και την γνωμη μου δανειζομενη την αποψη του κλιντ...
απογοητευμενε:γιατι τοση κακια?
ενιγουει ου καλημερα και μη μασας
Από πριν το καλοκαίρι γέρασα 4 ολόκληρους μήνες (αναμενόμενο βεβαίως, αλλά κρίμας). Θα κάνω botox στα buttocks.
Νομίζω (αλλά αν θέλετε το συζητάμε κιόλας) ότι τέτοιες κινήσεις φανερώνουν το προφίλ περισσότερο, παρά ένα μονάχα ποστ.
Καλημέρα κυρία Οu, βρήκα κάτι που μπορεί να συνοδεύει τα τοστ σας.Καλη όρεξη.
Φοβάμαι πως με όλα αυτά τα Σπάμ χάσατε το φανάρι!
Στο επόμενο, κάνετε δεξιά.
@a.p.: Αν σας πω ότι κατάλαβα, θα σας πω ψέματα. Πάντως σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.
@Λολίτα: Δεν μασάω γιατί παχαίνω. Καλημέρα και σε εσάς.
@aerosol: Μέχρι να απαντήσω στο σχόλιο γεράσαμε κι άλλο.
@itelli: Δεν ξέρω αν είναι για βαθύτερη ανάλυση ποστ αυτού του είδους. Είναι ένα συμβάν και μια σκέψη. Αυτό.
@x-ray: Ευχαριστώ :)
@πρά-ακ: Στο επόμενο φανάρι χάσαμε το ΙΚΕΑ.
Δημοσίευση σχολίου