10.10.18
›
Πάνω στο κέντημα ένα ήσυχο απόγευμα, βύθισε τη βελόνα της στο ύφασμα κι όταν την τράβηξε ξανά για να τη βγάλει, η κλωστή απ' την άλλη...
2 σχόλια:
30.9.18
›
Εποχές που θα πνίγεσαι τη χειρωναξία να ψάχνεις γράφε ακόμη και σε γλώσσα ακατάληπτη όπως πιάνεις το κέντημα ή σκαλίζεις το ξύλο πώς αλλ...
3 σχόλια:
27.9.18
›
Σαν τα πουλιά που τριγυρνούν σε φούρνους και καντίνες και εντοπίζουν ψίχουλα, έτσι κι αυτός τσιμπολογούσε διαρκώς την ευτυχία των άλλων.
21.9.18
›
Έρχεται πότε πότε στο καφέ που συχνάζω ένας περιπλανώμενος πωλητής που πουλάει ένα μόνο αντικείμενο, μια συσκευή μασάζ που λειτουργεί με μπα...
8 σχόλια:
19.9.18
›
Πάντα τα δέντρα τα απειλεί το πριόνισμα ή ενοχλούν έναν άνθρωπο με τα φύλλα που πέφτουν πάντα ένας σκύλος ουρεί τον κορμό για δικό του κι...
4 σχόλια:
14.9.18
›
Λέω στον εαυτό μου: να γράφεις σύντομα, πέτρες που θα πετάς στο τζάμι του γείτονα. Κι όταν θα στέκεσαι μέσα στα πλήθη των λέξεων, πού κα...
2 σχόλια:
23.9.16
›
Είναι ωραίο να αρκείσαι στα λίγα. Μόνο που μερικές φορές νιώθεις ότι κάνεις παρέα με το ποντίκι της φυλακής.
5 σχόλια:
8.9.15
›
Οι λέξεις τρέχουν ποτάμια. Ίσως κάποτε, μετά από τόση κατάχρηση, σαν τα παιδιά των Κινέζων να μας επιτραπεί μόνο μία, ένα πολύτιμο μοναχοπαί...
6 σχόλια:
3.9.15
›
Δεν χρειάζομαι πια σε αυτόν τον κόσμο, έλεγε. Ένα άχρηστο εξάρτημα είμαι, μια καμινάδα σε ένα τραπέζι. Δεν χρειαζόταν πια σε αυτό τον κόσμο,...
7 σχόλια:
22.9.14
›
Κοιτάζω τα παλιά μου κείμενα και εντοπίζω μια εποχή που έτρεφα μεγάλη αγάπη για την άνω τελεία. Είναι ένα σημείο της στίξης που όταν το πρ...
12 σχόλια:
›
Αρχική σελίδα
Προβολή έκδοσης ιστού