Όσο ευγενείς κι αν είναι οι προθέσεις σου όταν αμφιβάλλεις -αφού η αμφιβολία είναι ο τριγμός που ακούγεται όταν πλησιάζεις τον Άλλον-, όταν βρεθείς μακριά από τις βεβαιότητες του εαυτού σου, εύκολα γίνεσαι ένα πέπλο από αίμα σε νερά με καρχαρίες. Γιατί στο παραμικρό ερωτηματικό ο Άλλος μπορεί να πιάσει το κόμμα, να το καρφώσει στο σώμα σου και να σε ανοίξει σαν κονσέρβα. Και είναι τόσο μεγάλη αυτή η απογοήτευση, που η γραμματική προνόησε να μένει τουλάχιστον μια τελεία για να την καταπίνεις με ένα ποτήρι νερό.
7 σχόλια:
γκλουπ.
Πικρό ποτήρι
Φαντάζομαι τους γλωσσολόγους του μέλλοντος να γράφουν διατριβές για αυτή τη χρήση των σημείων στίξης ως εικόνων και μεταφορών. Τελεία και παύλα!
Με το θαυμαστικό δεν μας είπες τι γίνεται. Μην το σνομπάρεις, γιατί θα σου στείλω μια στρατιά από δαύτα: !
Aχαχαχα, καταπληκτικός ο ανώνυμος, συμφωνώ απόλυτα!
:)
Χρυσώνοντας την τελεία: Χίλιες φορές (κατ)αναλώσιμος, παρά οχυρωμένη βεβαιότητα που έχει μπαγιατέψει.
Πολύ όμορφο, ou ming.
Δημοσίευση σχολίου