21.9.11

Ο ατρόμητος χαρακτήρας της, αυτός που της επέτρεψε να σταθεί άκρη άκρη στο μπαλκόνι του πέμπτου και να απλώνει ατάραχα τα ρούχα στους μετασεισμούς του 1999, με όλη τη γειτονιά να την κοιτάζει με ανοιχτό το στόμα από το δρόμο, κάμφθηκε από τα σκληρά μέτρα λιτότητας του 2011. Βέβαια, πέρασαν πάνω από δέκα χρόνια θα μου πείτε, στο μεταξύ πήρε σύνταξη, μειώθηκε η μυική της μάζα, παίρνει φάρμακα για την καρδιά και την οστεοπόρωση, ξέρει ότι είναι ένα γέρικο ζώο στη ζούγκλα με λίγα ψιλά στην τσέπη, λίγα μόνο από αυτά τα στρογγυλά μεταλλάκια, που τόσο θέλει να πετάξει μέσα στις κοφτερές μασέλες να τις στραβώσει. Κάθε τόσο πηγαίνει μέχρι την άκρη του μπαλκονιού, εκείνου του ίδιου μπαλκονιού, σκύβει το κεφάλι της στο δρόμο, τον ίδιο εκείνο δρόμο από όπου κάποτε όλη η γειτονιά την είχε θαυμάσει για το θάρρος της, και τον κοιτάζει σαν προβληματισμένο μέντιουμ κάποιο αλλόκοτο σχήμα στο φλιτζάνι. Και μερικά βράδια -τη βλέπω όταν πλένω τα πιάτα από το παράθυρο της κουζίνας- ακουμπάει στα κάγκελα, γυρίζει το κεφάλι προς τον ουρανό, φαντάζομαι τι σκέφτεται γιατί το σκέφτομαι κι εγώ καμιά φορά, κανείς δεν θα σου σβήσει τα αστέρια αν δεν έχεις λεφτά να τα πληρώσεις, κανείς δεν ξέρει πόσα κοίταξες, τα αστέρια ποτέ κανένας δεν τα μέτρησε - αφήνεις κάτω το μολύβι σου, βάζεις στην άκρη τους αριθμούς. Εκεί θα αναβοσβήνουν πάντα και θα αναβοσβήνουν πάντα για όλους, γιατί δεν τα έφτιαξαν οι άνθρωποι τα αστέρια, γιατί τα κάνουν άσχημα τα πράγματα οι άνθρωποι, έχουν μεγάλη τέτοια δύναμη σε δύο μόνο χέρια.

14 σχόλια:

Περαστικός είπε...

Εντυπωσιάστηκα πάλι από τον λόγο σου.

the elf at bay είπε...

Επιτέλους.

Takis X είπε...

Μας ελειψες λατρεία..

chrisma είπε...

Υπέροχο.

Thrass είπε...

Aν δεν έχεις δει το Brazil τού Terry Gilliam, να το δεις οπωσδήποτε.

Ανώνυμος είπε...

τα αστέρια κάποτε θα αναβοσβήνουν...θα δεις...

χάρηκα Ου Μίνκγ!!!

thas είπε...

Πω-πω, τι ωραίο. Καλωσήλθες.

nefeli είπε...

Λαλίστατη:) Τι ωραία έκπληξη!

ou ming είπε...

Καλημέρα σε όλους. Χαίρομαι πάντα όταν περνάτε από εδώ.

Ανώνυμος είπε...

Περνάμε έτσι κι αλλιώς, αλλά όταν δεν γράφετε μειώνεται η μυική μας μάζα!

sousou είπε...

πολύ ωραίο!!!

ou ming είπε...

Γεια σου aerosol, γεια σουσου sousou :)

μαύρα μεσάνυχτα είπε...

αδάμας!

μουρμούρα είπε...

Είδα το μάτι σου λοξά,
Είχε πάνω, του σκοταδιού το φως
Αντιφέγγιζε καθαρά η μικρή υγρασία
που αντιστεκόταν στον ρεαλισμό

(αγνώστου)