Με μια αλυσιδίτσα
στον στιβαρό καρπό του
είπε θα αλλάξω φλάντζα
κι άνοιξε το καπό.
Μια γαμημένη φράντζα
δεν μ' άφηνε να δω
τα πόδια του, τα χέρια του
μέσα απ' το ταξί
ήμουν και σε γωνία που ήτανε λοξή.
Φυσούσε σαν το διάολο
-παράξενο για εδώ,
αλλά στο Σάο Πάολο
συμβαίνει όλη την ώρα.
Είμαι από άλλη χώρα,
αυτό ακριβώς μου είπε.
Τον έλεγαν Φελίπε
και ήταν Βραζιλιάνος,
αντί να είν΄ στη ΦΙΦΑ
έκανε τον ταρίφα.
Γράφω αυτό το ποστ
και πίνω έναν νες
για να σας πω ένα πράγμα:
από τη μέρα εκείνη
αγάπησα τις φλάντζες
κι όλες τις μηχανές.
6 σχόλια:
Αυτό το ποίημα είναι απόδειξη ότι ο Αντόρνο έκανε λάθος: ναι, μπορεί να γραφτεί ποίηση μετά το Άουσβιτς.
Απόδειξη ότι μπορείς να κάνεις καλή στεγανοποίηση με μια φλάντζα.
un certain plume, μα τι γράφετε; Ο Αντόλφο δεν θα σας το συγχωρούσε ποτέ. Ούτε κι ο Μίκυ Ράους.
x-ray, υψηλή στεγανοποίηση με φράντζα haute coifführer.
Κατι συμβαίνει με τους ταρίφες τελευταία :)
Κάτι συνέβαινε με τους ταρίφες πάντα.
νες - μηχανές!!! ουάου, λέγω!
Δημοσίευση σχολίου