presse papier
nai h tainia htn uperoxh
an k st telos t phra p pe9ane autos
gt enw eixe kanei ola auta t kala
htn p htn h tainia 9liverh
egn k auto k apoteleiw8hka.
Kiarouzzzzz, σχόλιο στο YouTube
an k st telos t phra p pe9ane autos
gt enw eixe kanei ola auta t kala
htn p htn h tainia 9liverh
egn k auto k apoteleiw8hka.
Kiarouzzzzz, σχόλιο στο YouTube
Έξι η ώρα το πρωί, στέκομαι μπροστά στον πάγκο της κουζίνας και περιμένω να βράσει το νερό για τον καφέ. Τέταρτος μήνας με αυτή την πρωινή αϋπνία που με πιάνει από το αυτί και με σηκώνει από το κρεβάτι πριν ακόμη ξημερώσει. Και πόσες φορές, μετά από μεγάλα ξενύχτια, καθισμένη πάνω στην άμμο και βλέποντας τον ήλιο να ανατέλλει, είχα πει στον εαυτό μου δες το καλά αυτό, πόσες ανατολές θα δεις στη ζωή σου. Τελικά είδα πολλές.
Έχει έναν περίεργο τρόπο να σε λυπάται η ζωή. Σου χαλάει το ρολόι. Ενώ είναι εφτά το απόγευμα, κάνουν έναν κύκλο οι δείκτες και το δικό σου δείχνει εφτά το πρωί. Δεν έχω γελάσει περισσότερο στη ζωή μου από ό,τι στην κηδεία του παππού μου. Αλλά το έβλεπα: όλοι πήγαιναν σπίτι τους να ετοιμάσουν το βραδυνό τους, εγώ μόλις ξυπνούσα.
Ανοίγω το ντουλάπι, πιάνω το αγαπημένο μου φλιτζάνι, ρίχνω μια κουταλιά ζάχαρη. Πάω στο ψυγείο να πάρω το γάλα, κοντοστέκομαι μπροστά στους λογαριασμούς που ανεμίζουν πιασμένοι με μαγνητάκια πάνω στην πόρτα. Κάπως έτσι γίνεται· όταν μετά από χρόνια αναζήτησης βρίσκεις επιτέλους κάποιο νόημα, σε πλακώνει ένα κομμάτι μάρμαρο, να μην το χάσεις.
Έχει έναν περίεργο τρόπο να σε λυπάται η ζωή. Σου χαλάει το ρολόι. Ενώ είναι εφτά το απόγευμα, κάνουν έναν κύκλο οι δείκτες και το δικό σου δείχνει εφτά το πρωί. Δεν έχω γελάσει περισσότερο στη ζωή μου από ό,τι στην κηδεία του παππού μου. Αλλά το έβλεπα: όλοι πήγαιναν σπίτι τους να ετοιμάσουν το βραδυνό τους, εγώ μόλις ξυπνούσα.
Ανοίγω το ντουλάπι, πιάνω το αγαπημένο μου φλιτζάνι, ρίχνω μια κουταλιά ζάχαρη. Πάω στο ψυγείο να πάρω το γάλα, κοντοστέκομαι μπροστά στους λογαριασμούς που ανεμίζουν πιασμένοι με μαγνητάκια πάνω στην πόρτα. Κάπως έτσι γίνεται· όταν μετά από χρόνια αναζήτησης βρίσκεις επιτέλους κάποιο νόημα, σε πλακώνει ένα κομμάτι μάρμαρο, να μην το χάσεις.
10 σχόλια:
2. 7. 4. Και για το τελευταίο: 12.
Να το συζητήσουμε αυτό, γιατί 23.
"Τέταρτος μήνας με αυτή την πρωινή αϋπνία που με πιάνει από το αυτί και με σηκώνει από το κρεβάτι πριν ακόμη ξημερώσει."
Ou ming, φαίνεται πως η ψυχή σας βρίσκεται σε ένα Time Zone και το σώμα σας σε ένα άλλο.
Τώρα το ερώτημα είναι αν θα βρείτε την ισορροπία ταξιδεύοντας το σώμα στο ίδιο Time-Zone που είναι και η ψυχή ή το ανάποδο...
Ίσως αν βρεθούν ενωμένα αυτά τα δύο την ώρα που τα πλακώνει το presse papier, ούτε που θα το καταλάβουμε....
Άλλαξε το presse papier με attache trombone.
Αγαπητέ ΑΑ, η αλήθεια είναι πάντα κάπου στη μέση. Αυτό μαθαίνεις ως μεσήλικας.
x-ray, το presse papier το αλλάζω μόνο με pierre trombale :)
41. Από τα τελευταία μου γενέθλια πάσχω από αϋπνία.
Αλλά έχω κάποιον να τη μοιράζομαι.
:)
Κοιτάξτε, αν υποθέσουμε ότι σε πιάνει υπνηλία όταν βαριέσαι, πρέπει να έχει πολύ ενδιαφέρον η ζωή μετά από κάποια ηλικία.
"Αγαπητέ ΑΑ, η αλήθεια..."
Ποιά αλήθεια; Για την αυπνία θαθ μιλούθα εγώ.
Κι αυτό γιατί με περιορίζει να μιλήσω για την αλήθεια;
Κάποια post στέκουν σαν ανεξόφλητοι λογαριασμοί πάνω σε ψυγείο
p.s. : κάποιες φορές είστε ιδιαιτέρως αξιαγάπητη κα ou ming :)
Δημοσίευση σχολίου