Δεν θα το πιστεύατε αν το βλέπατε. Πόσο μικρό τσιγαράκι έστριψα. Το μικρότερο της ζωής μου. Με τα τελευταία απομεινάρια του καπνού που ζήτησα από τον αδερφό μου το μεσημέρι. Δεν είχα και φιλτράκια. Άναψα το τσιγαράκι με προσοχή και ρούφηξα τον καπνό σαν να έπαιρνα ανάσα μετά από ένα βαθύ μακροβούτι. Δεν είμαι μανιώδης καπνίστρια. Για την ακρίβεια, το έχω κόψει εδώ και ενάμιση χρόνο. Κι όμως σήμερα κύλησα μαζί με τις σταγόνες. Ενάμιση χρόνο οι υποδοχείς του εγκεφάλου μου περίμεναν με ανοιχτό το στόμα και κλειστά τα μάτια αυτές τις τζούρες. Αν γίνεις μία φορά καπνιστής, είσαι για πάντα. Δεν ξεγίνεται αυτό. Άπαξ και σου φυτρώσουν τα αυτιά, τα κουβαλάς για πάντα.
11 σχόλια:
σκληροί αυτοί οι υποδοχείς του εγκεφάλου σας. και ύπουλοι..
(πάντως αν ζητήσατε έναν καπνό από τον αδερφό σας το μεσημέρι και τον καπνίσατε όλο μέχρι τώρα ρεφάρατε για όλο τον προηγούμενο ενάμιση χρόνο..)
Όχι βρε αποτέτοιε μου. Μια χούφτα καπνό ζήτησα, μια χούφτα καπνό κάπνισα.
Υπέκυψες μια. Μπορείς να σηκωθείς ξανά. Κι εγώ δεν έχω καπνίσει εδώ και 17 μήνες. Περίπου. Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς το έκοψα. Ίσως γι' αυτό δεν μου λείπει.
Σήμερα σηκώθηκα. Αλλά βρέχει πάλι και οι σταγόνες κυλάνε.
Μου θυμίσατε αυτή τη συζήτηση ou ming
Will Power!
ας πούμε ότι ένας ολλανδός ζωγράφος είχε διαφορετική απόψη
καλή βδομάδα ou ming ..
Ωραία η μνεία στο τσιγαράκι, με υπολείμματα καπνού απ’ τον αδελφό, σαν ηλιαχτίδα στον γκρίζο σημερινό ουρανό μας.
Λίγος καπνός ακόμα, ε;
:)
Σε ότι αφορά τα αυτιά πάντως, εγώ τα χρησιμοποίησα για να απαλλαγώ από τη βλαβερή μου συνήθεια: Έκοψα το κάπνισμα με βελονισμό στα αυτάκια, παρά τη σοβαρότατη εξάρτηση που είχα (να φανταστείς, επειδή τότε έκανα ραδιόφωνο 6-10 τ πρωί, φεύγοντας κάθε μέρα από το σταθμό, στις 10.20' αγόραζα το δεύτερο πακέτο της ημέρας...) και είμαι ευτυχής.
Δεν το περίμενα ποτέ ότι θα τα κατάφερνα και δεν θα "ξανακυλούσα" (κάπνιζα τη μισή μου και πλέον ζωή βλέπεις), αλλά τα τελευταία 2 χρόνια το έχω αναστείλει, σε σημείο που να μπορώ να καπνίζω ένα στριφτό στην Ινδονησία ή ένα ναργιλεδάκι και να μην κολλάω.
ΑΑ, πάντα απολαυστικό. Το είδα άλλη μία φορά τρώγοντας γιαουρτλού μπροστά στην οθόνη - έχω κόψει και το βαρύ βραδινό.
houli_v, ας πούμε ότι ήταν η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα.
Καλή εβδομάδα, χαίρομαι πάντα όταν σε βλέπω εδώ :)
photo artfish, ένας ουρανός με σύννεφα καπνού. Ένας ήλιος λεπτός σαν τσιγαρόχαρτο.
socce, αφού μπορείς να ισορροπείς έτσι, μια χαρά είναι. Και μια και δυο και τρεις δηλαδή. Μακάρι να μπορούσα να το καταφέρω αυτό. Με βελονισμό, με καρφιτσισμό με κάτι τέλος πάντων.
Αν γίνεις μία φορά καπνιστής, είσαι για πάντα.
ΜΠΑΑΑΑ!
Α, μου δίνετε μια ελπίδα (για τα αυτιά συμφωνείτε φαντάζομαι :)
Δημοσίευση σχολίου