Μπήκα στο φέισμπουκ. Πρώτες εντυπώσεις:
Πώς είναι να προσπαθείς να χορτάσεις με μαλλί της γριάς, πώς είναι να ρωτάς τον κτηνοβάτη τι θέλει από τον ερωτικό του σύντροφο και να απαντάει: πάνω από όλα να είναι άνθρωπος.
Πώς είναι να προσπαθείς να χορτάσεις με μαλλί της γριάς, πώς είναι να ρωτάς τον κτηνοβάτη τι θέλει από τον ερωτικό του σύντροφο και να απαντάει: πάνω από όλα να είναι άνθρωπος.
12 σχόλια:
:-))
Παιδική ασθένεια έχει καταντήσει αυτό το φέισμπουκ. Την κολλάς, την περνάς και ηρεμείς.
Γεια σου, thas!
espoir, και μόλις ηρεμήσεις, το ρίχνεις στο ψάρεμα.
Απενεργοποίησα τον λογαριασμό μου πριν κανένα εξάμηνο, ίσως παραπάνω, δεν μπορείς να τον σβήσεις εντελώς ποτέ (πολύ απόλυτο ακούγεται αυτό αλλά τέλος πάντων)... Θυμάμαι μια εφαρμογή που μου άρεσε, έβρισκες πόλεις στον χάρτη, κάτι τέτοιο. Τώρα νομίζω ότι μπορείς να έχεις και δικά σου ζώα και να τα ταϊζεις-ποτίζεις...με ξεπερνάει λιγάκι.
Μα υπάρχουν 39 Ou Ming...
http://www.facebook.com/search/?q=ou+ming&init=quick#/search/?flt=1&q=ou%20ming&o=2048&sid=780144742.3697163687..1
Διόνα, και μόλις ταΐσεις το ψάρι και το σκύλο, μπορείς να κάνεις και λίγη τζάμπα μετάφραση που ζητάνε. Ενδιαφέρον, δεν μπορείς να πεις.
Edafente πάλι, δεν υπάρχει κανείς :)
Ou, επίσης έχει ένα παιχνίδι όπου αγκαλιάζεις διάφορους και αυτό σου δίνει πόντους... Το έπαιζε μετά μανίας μια μέρα η 13άχρονη ανεψιά μου,έμπαινε, αγκάλιαζε, έπαιρνε πόντους, έφευγε, έμπαινε στο επόμενο σπίτι, με μανία, χωρίς να έχει συναίσθηση του τι κάνει, μόνο μάζευε, μάζευε, άχρηστους πόντους... Έφριξα, αναρωτήθηκα διάφορα, για την αξία των πόντων και των αγκαλιών, να μην τα λέω εδώ τώρα, καταλαβαίνεις...
Απαπαπαπα...
Και μόλις ανακαλύψεις ότι τους πόντους τους έχεις πάρει στην περιφέρεια, ξυπνάς :)
Chilmi όμως θα υπάρχει σίγουρα, είναι γνωστό επώνυμο (σοβαρά, αυτές είναι οι λέξεις που μου ζητά ο blogger σου, για λεκτική επαλήθευση!)
Όπως όλα, θέλει στοιχειώδη υπομονή. Αν αποφασίσεις να παίξεις το παιχνίδι. Αν οι φίλοι σου (ή οι "φίλοι" σου) παίζουν κι αυτοί το παιχνίδι. Τότε το φέησμπουκ μπορεί να γίνει ενδιαφέρουσα εμπειρία. Στην αρχή ήταν όπως τα περιγράφεις. Μετά τον 65ο φίλο (75 οι φίλοι μου μέχρι στιγμής, δεν χρειάζονται πολλοί) τα πράγματα άρχισαν να έχουν ρυθμό. Συν ένα αίσθημα ασφάλειας. Κλιπάκια, άρθρα, πλάκες, συζητήσεις, λινκ, μέηλ, γιου νέημ ιτ.
Το θέμα είναι να τελειώνει κανείς με το ίντερνετ (με την έννοια του περιορίσει) και να διαβάσει κάνα βιβλίο. Ν' ακούσει προσεκτικά μια μουσική.
*
Και φυσικά, ο ερωτικός σύντροφος πρέπει πάνω απ όλα να είναι άνθρωπος.
Καλημέρα Κουκουζέλη. Νωρίς νωρίς το πιάσαμε το βιβλιαράκι σήμερα :)
Είναι πολύ πιο ευχάριστο απ' ό,τι περίμενα το φέησμπουκ. Δεν τα βλέπω σαν αντιπάλους τα βιβλία και τη μουσική με το Ίντερνετ. Προσωπικά, είναι τόσα τα ερεθίσματα και η διάθεση που παίρνω κατά καιρούς από φίλους ή "φίλους", που ο "χαμένος" χρόνος ισοφαρίζεται. Χρησιμοποιώ πολλά εισαγωγικά, γιατί ιδέα δεν έχω τι σημαίνουν όλα αυτά στην πράξη. Κατά τα άλλα, ναι, είναι ωραίο να ξυπνάει κάποιος τον άνθρωπο μέσα σου.
Πάω να συνεχίσω το διάβασμα.
Δημοσίευση σχολίου