Μέρες δομικών υλικών
Επιστρέφουμε αργά το βράδυ με το αυτοκίνητο. Κολλημένοι στην πλάτη του καθίσματος, απογειωνόμαστε σε έναν μεγάλο ανήφορο μέσα στο σκοτάδι. Με το ένα χέρι κρατάω τη ζώνη ασφαλείας και από τη θέση του συνοδηγού κοιτάζω προσεκτικά το δρόμο που ανοίγουν τα φώτα μέσα από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Κάποια στιγμή πιάνω ένα αγαπημένο θέμα: Σκεφτόμουν σήμερα που λες ότι υπάρχουν δύο ειδών ποστ: τα ποστ-πλακάκια και τα ποστ-στόκος. Για να φτιάξεις ένα αξιοπρεπές δάπεδο, τα ποστ-στόκος πρέπει να είναι σημαντικά λιγότερα.
Και είναι αδύνατον να μην παρατηρήσω ότι αυτό το κείμενο θα ήταν πολύ πιο καλογραμμένο, αν δεν ήταν από τις μέρες που οι λέξεις μοιάζουν με τετράγωνα, άκαμπτα τούβλα.
8 σχόλια:
Γι' αυτες τις μερες, λοιπον, οριστε ενα ωραιο συνθηματακι που βρηκα γραμμενο με μαρκαδορο στην οδο Ερεσσου (RSU) στα Εξαρχεια:
Ηρθανε τ' αύρια να διώξουνε τα σήμερα.
Σαν σχολαστικος μαθηματικος, να παρατηρησω οτι δεν ορισες ποια ειναι τα ποστ-πλακακια και τα ποστ-στοκος.
Σαν συνεπης αναρχικος (σχημα οξυμωρο) να ρωτησω: και τι χρειαζομαστε ενα πλακοστρωμενο δαπεδο;
Λευτερια στα πατωματα.
Θα συμφωνήσω με τον προηγούμενο.
Ας κυλιστούμε στα γρασίδια ανάμεσα στα λουλουδάκια που ποστάρεις :)
Αλφαδιασμένο τούτο το ποστ (ειδικά η αριστερή πλευρά).
Είστε (ελαφρώς) ψωνάρα.
(Για να λέτε οτι θα μπορούσε να ηταν και πιο καλογραμμένο αν δεν ειχατε κολλήσει στη λασπη)
:ΡΡΡ
παλαμάκια , παλαμάκια
να χτυπούν τα τακουνάκια...
Με συγχωρείτε, έσβησα την πρωινή απάντησή μου. Την έγραψα πριν πιω καφέ και θα μπορούσε να ήταν πιο καλογραμμένη :)
Αυτά.
Δημοσίευση σχολίου