Ο σοφός σωφέρ
Καθόμουν δίπλα στο καλοριφέρ, όταν η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα ο σωφέρ. Τον έλεγαν Κωστή και είχε κουραστεί απ' τις πολλές διαδρομές που έκανε ο σκύλος το αφεντικό ως την ταβέρνα με τις μπριζόλες τις ωμές. Ο Κωστής και το αφεντικό, ο σκύλος ο εφοπλιστής, ήταν φίλοι καρδιακοί. Έκαναν παρέα και πέρναγαν ωραία, μα πάνω απ' όλα ο σωφέρ είχε μια σοφή κουβέντα για όλα. Τον έπαιρναν τηλέφωνο, του έστελναν επιστολές και γράμματα, τον ξύπναγαν τη νύχτα για να ρωτήσουν πράγματα, όπως τι στολές φορούσαν οι αρχαίοι λύκοι κάποτε ή αν αυτά τα παλικάρια, τα τρία σαλιγκάρια, θα έπιαναν κανάλια με τις κεραίες τα χαράματα. Κάποια φορά τον ρώτησα: Δεν πας και σε τηλεπαιχνίδι; Κι εκείνος μου απάντησε: Το έχω κάνει ήδη.
4 σχόλια:
ναι, αλλά δεν σας είπε ότι το τηλεπαιχνίδι στο οποίο είχε πάει ήδη, ήταν στο κανάλι που είχαν φτιάξει οι άλλοι. και αυτό δεν άρεσε στον παπαγάλο εκείνο που μόλις είχε γυρίσει από το πεκίνο, και που είχε πάει να βρει αυτά τα παληκάρια, τα τρία σαλιγκάρια, για να βοηθήσουν τον σωφέρ τον κωστή, που πολλά είχε υποστεί από το αφεντικό το σκύλο που του έκανε τον φίλο.
Πάλι εδώ εσείς;
χαχα
δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο πέρα από έναν παπαπορτογάλο
Τα γραπτας σας ειναι ο,τι πρεπει μετα απο εναν μπαφο. Σκετη απολαυση...
Μόνο έναν; Νόμιζα πως ήταν εντελώς μπαφκλάς.
Δημοσίευση σχολίου