-Γιατί κλαις ;
-Γιατί διάβασα όλες τις ερωτήσεις και δεν μπορώ να απαντήσω σε καμία.
- Γιατί δεν κλαις ;
-Αφού κλαίω είπαμε.
- Πού είναι ο βάλτος ;
-Δεν ξέρω, θόλωσαν τα μάτια μου από τα δάκρυα.
- Ποιος και πού είναι ο δεσμοφύλακας;
-Φέρε μου ένα χαρτομάντιλο και θα σου πω.
- Πού συναντάς μια εντελώς δική σου άβυσσο;
-Μισό λεπτό να φυσήξω τη μύτη μου.
- Περιφρονείς κάτι ;
-Φαίνομαι κλαμένη;
- Θα ερωτευόσουν για πάντα ;
-Ποιος θα κοιτάξει εμένα με αυτά τα κόκκινα μάτια και την πρησμένη μύτη.
- Γιατί πωλούνται τα “έργα τέχνης”;
-Τέτοια ώρα τέτοια λόγια, μου θυμίζεις έναν φίλο μου.
- Μήπως να αφαιρεθούν τα εισαγωγικά από την προηγούμενη ερώτηση ;
-Κοίτα όμως, με τις βλακείες σου σταμάτησα το κλάμα.
- Do you remember revolution ?
-Πάλι μου θυμίζεις έναν φίλο μου. Άλλον τώρα.
- Θα ανέβαινες ένα βουνό αν το επέβαλλε το ωροσκόπιό σου;
-Χαχαχα, τελικά έχεις πλάκα.
Ευχαριστώ το Θρώγκο που με κάλεσε.
(Μου αρέσουν πολύ οι ετικέτες του)
4 σχόλια:
Έχουν ξεθωριάσει οι τελευταίες γραμμές από το κλάμα :(
ΑΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΟΜΩΣ... Μ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΧΕΙΡΙΣΤΗΚΕΣ ;-)
Οι ετικέτες δεν είναι δικές μου, τις δανείζομαι από το σουπερ μάρκετ, αυτές που κολλάνε στις σακούλες με τα φρούτα και τα λαχανικά. Ευχαριστώ για την αποδοχή της πρόσκλησης.
x-ray, μέχρι να παντρευτώ, θα μου έχει περάσει ;)
athena, σας ευχαριστώ. Την επόμενη φορά θα γράψω περισσότερα, τώρα δεν είχα χρόνο.
@throgos: μόλις διάβασα και το προφίλ σας. Κι αυτό μου άρεσε. Μόνο που τώρα το πρόσεξα: το μπλογκ σας είναι στο Wordpress και το προφίλ σας στον Blogger; Σταυροδρόμι πολιτισμών είστε, κύριε Θρώγκε.
Δημοσίευση σχολίου