26.2.08

123

πρόσκληση από την ε

...

267. Όχι φωτιά πάνω στη φωτιά:
Αυτό το λέει κάποιος καρβουνιάρης , που έβαζε φωτιά στο καμίνι του. Για όσους πέφτουν συχνότερα σε συμφορές.

...


Νίκος Μουλακάκης
Αρχαίες ελληνικές παροιμίες
Εκδόσεις Επικαιρότητα



Προσκαλώ στο παιχνίδι* τους Dunkel, Ποετάστρο, Ποτάμη, ilias, Κτήνος ανάδελφο. Είναι οι φίλοι μου από την Κύρωση του είπατος, ένα ομαδικό, κλειστό μπλογκ. Δεν τους ξέρετε, ευκαιρία να τους μάθετε.



*1. Πιάσε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά σε σένα.
2. Άνοιξε το βιβλίο στη σελίδα 123 (αν το βιβλίο διαθέτει λιγότερες από 123 σελίδες, άφησέ το και πήγαινε στο επόμενο κοντινότερο)
3. Βρες την πέμπτη περίοδο (από τελεία σε τελεία αν θυμάσαι) της σελίδας.
4. Ανάρτησε τις επόμενες τρεις περιόδους (δηλ. την έκτη, την έβδομη και την όγδοη).
5. Ζήτα από πέντε ανθρώπους να κάνουν το ίδιο

5 σχόλια:

ποετάστρος είπε...

«Δεκαεννιά είμαι. Και δείχνω πιο μικρή.
Πόσον καιρό είσαι παντρεμένη;»

Κορμακ ΜακΚάρθυ
Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους

Ιφιμέδεια είπε...

Πάνω που αναρωτιόμανε πώς θα γνωρίσω τους φίλους από το ευφάνταστου τίτλου μπλογκ (πλην Ηλία) διαβάζω το σχόλιο εδώ και ηρεμώ!

Ανώνυμος είπε...

δεν τις χάνω τέτοιες ευκαιρίες !

ποετάστρος είπε...

Χαλόου εβρι μπόντι. Μαι νέιμ ιζ ποετάστρος!

Ποτάμης είπε...

Μια ψυχρή περιφρόνηση, μια σκληρή περηφάνια έπεφταν κατακόρυφα από το πανύψηλο φρύδι. Όμως αυτό που συγχώνευε τα χαρακτηριστικά, όλα τα σημάδια και τα σκιρτήματα του προσώπου του, ήταν εκείνη η πάσχουσα σκληρότητα, εκείνη η εκπληκτική και θλιμμένη μοναξιά.
Και κάποια στιγμή μού φάνηκε ότι κάτι έλιωνε πάνω του, ότι κάτι ζωντανό και ανθρώπινο, ένα φως, μια ζεστασιά, ίσως ένα βλέμμα, ένα βλέμμα μωρού παιδιού, γεννιόταν στο βάθος των άδειων ματιών του.