Είναι από αυτές τις μέρες που θέλω να πιάσω τη μύτη μου, να πάρω μια βαθιά εισπνοή και να βουτήξω βαθιά στο κρεβάτι. Βρέχει απ' το πρωί, ο σκύλος κάθεται ήσυχος, ακούγονται μόνο τα πλήκτρα. Το εξηγούσα τις προάλλες στον Δ. Είναι μια μεταβατική, άοσμη εποχή. Ά-ο-σ-μ-η. Το σημείωσε. Έβλεπα τα χαρτιά του ανάποδα, καθισμένη στην απέναντι καρέκλα. Δηλαδή δεν υπάρχει κάτι μεγαλύτερο για το οποίο να ζω, του είπα. Αυτό δεν θυμάμαι να το σημείωσε. Ίσως ήταν πολύ μεγάλο.
3 σχόλια:
enjoy the rain and try catch its smell. είναι θεραπευτική. καλημέρες
ε, μια μεγάλη βουτιά είναι δύσκολη να την καταγράψει κανείς.
Πάνω από καλοψημένο, εύοσμο ιμάμ, διαβάζοντας Λακάν
και αγναντεύοντας θολές οροσειρές, τι άλλο θες;
Ίσως μόνο μια βουτιά στης κλίνης – Μα τι πίνεις; –
(του) τα ζεστά σκεπάσματα. - Τσάϊ! - Ευτυχώς που δε φυσάει
Δημοσίευση σχολίου