17.12.07

Χριστουγεννιάτικη ιστορία

Όση ώρα τον άκουγα, σκεφτόμουν πώς θα τα έγραφα. Ό,τι θέλεις, του έλεγε, ό,τι μου πεις, και γύριζε και τον κοίταζε και έφευγε το ταξί απ' την πορεία του για λίγο. Αφού ξέρεις, εγώ είμαι εδώ για σένα και του ακούμπησε το γόνατο. Ό,τι ώρα και να μου πεις, εγώ στο καφενείο ξενυχτάω, προχθές δύο η ώρα έφυγα και τώρα από πού να πάω. Από Αχαρνών, του είπε ο άλλος, να εδώ άσε με, πόσα να σου δώσω. Ό,τι θέλεις δώσε, και εκείνος του έβαλε στο χέρι κάτι τσαλακωμένα πεντάευρα και βγήκε. Συμπέρανα ότι το ταξί ήταν του άλλου και πού και πού του το έδινε για κάποιο λόγο. Η πληρωμή με μπέρδεψε. Αργότερα μου είπε ποιος ήταν ο άλλος, ποιος αυτός: ένα γλοιώδες σκουληκάκι. Και μου έφυγε η διάθεση να γράψω την ιστορία. Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή, πηγαίναμε σε κάτι οικογενειακές γιορτές, σε κάτι αχανή τραπέζια και εκεί έβρισκα κόκα κόλα. Στο σπίτι των γονιών μου δεν υπήρχε ποτέ. Άρπαζα ένα ποτήρι, το κατέβαζα μονορούφι και δάκρυζαν τα μάτια μου απ' το ανθρακικό. Με το ποτήρι μου στο χέρι και το χαμηλό μου ανάστημα, χαμένη ανάμεσα στις θειάδες που με προσπερνούσαν βιαστικά μεταφέροντας πιατέλες, ένας μικρός οργασμός. Δεν θυμάμαι πια πότε μου φάνηκε για πρώτη φορά ξεθυμασμένο το μαγικό ποτό μου. Τώρα νιώθω πια ότι ο πλησίον πρέπει να αξίζει για να αγαπηθεί.

17 σχόλια:

houli_v είπε...

Καλά Χριστούγεννα ou ming ...

ou ming είπε...

Καλά Χριστούγεννα, houli_v :)

Ανώνυμος είπε...

ΠΑΛΙ ΜΑΛΑΚΙΕΣ!

ε είπε...

σιγουρα ο πλησιον πρεπει να αξιζει για να αγαπηθει,
αλλα νομιζω οτι και ο εαυτος πρεπει να νιωθει οτι αξιζει, για να αγαπηθει.
ωραια ιστορια ου μινγκ.

ε είπε...

τωρα που ξαναδιαβασα το σχολιο, μου ηρθε αυτο το, αγαπα τον πλησιον σου ως εαυτον.
ε,θα πω κι εγω καλα χριστουγεννα.
:)

ou ming είπε...

Ανώνυμε, δεν δουλεύει το τηλεκοντρόλ;


Αγαπητή ε, δεν υπάρχει πλησιέστερος του εαυτού. Καλά Χριστούγεννα και σε εσάς.

Περαστικός είπε...

Τι ευχαρίστηση να είσαι παιδί και να σε γαργαλάει η κόκα κόλα και να δακρύζουν τα μάτια σου από τις σταγόνες που πετάγονται. Δώσε στον ανώνυμο πίσω τα λεφτά που πλέρωσε για το εισιτήριο.

Ανώνυμος είπε...

Και η αγάπη συνήθεια είναι. Έχετε υπερβολικές απαιτήσεις κυρία ou ming σε μια εποχή προχωρημένης βαρβαρότητας. Οποιαδήποτε πράξη απέχει έστω και ελάχιστα από την απόλυτη εγωιστική κακία είναι ένδειξη σπάνιας ψυχικής μεγαλοσύνης. Φοβάμαι ότι η μακρά συμβίωση με τον ευγενή σκύλο σας σας έχει χαλάσει. Ή σώσει δεν ξέρω. Συγχωρείστε με για την υπερβολική σοβαρότητα του ποστ, οι γιορτές μου καταστρέφουν τον εγκέφαλο.

ou ming είπε...

Ο σκύλος μου, αγαπητό δυστύχημα, είναι υπόδειγμα εγωιστικής καλοσύνης. Δεν θα επεκταθώ, γιατί όπως πολύ σωστά παρα-γράψατε το ποστ είναι υπερβολικά σοβαρό και μάλλον είναι από αυτά που η θέση τους είναι στο συρτάρι.

ou ming είπε...

Περαστικέ, θα σου έλεγα καλά χριστούγεννα, αλλά πριν από λίγο είδα το ποστ σου ;)

Ανώνυμος είπε...

Η αγάπη δεν είναι συνήθεια από μόνη της. Μάλλον, είναι αυτή που μας κάνει να συνηθίσουμε ό,τι δεν μπορούμε να παραβλέψουμε.

Ανώνυμε: πρόσεξε μην λιποθυμήσεις από την εγκεφαλική υπερδιέγερση. Γράψε και τίποτ' άλλο... Στην τελική, άνοιξε ένα λεξικό και γράψε την προηγούμενη και την επόμενη λέξη από τη μαλακία...

Καλά Χριστούγεννα :D

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξέρω για τους εγωιστικά ευγενείς σκύλους, εμένα πάντως η σχέση μου με ένα βλακωδώς αδηφάγο χρυσόψαρο με δίδαξε το εξής: Ποτέ μη δίνεις σε κάποιον περισσότερο φαί ή αγάπη απ'όσο μπορεί να αντέξει. Αν κρίνετε αυτό το σχόλιο ως παρα-γραμμένο σας παρακαλώ να το ενσυρταρώσετε.
Με τιμή και μόνιμη εγκεφαλική βλάβη λόγω χριστουγέννων,
δυστύχημα

ou ming είπε...

Δυστύχημα, αυτό που παρα-γράψατε στο προηγούμενο σχόλιο είναι "ποστ" αντί για "σχόλιο". Το συρτάρι αναφερόταν στο δικό μου ποστ και όχι στο δικό σας σχόλιο. Πάει το χρυσόψαρο;

ou ming είπε...

Καλές γιορτές, Anastasia!

Ανώνυμος είπε...

Merry Christmas Miss Ou Ming

ou ming είπε...

Καλές γιορτές σας εύχομαι και σας ευχαριστώ για το λινκ, το άκουσα καμιά δεκαριά φορές με τον πρωινό καφέ μου.

Ανώνυμος είπε...

καλεζγιορτές ou ming!