26.6.07

Καύσωνας, μέρα τέταρτη

Χυμένη πάνω στον καναπέ σε κατάσταση νάρκης (από αυτή που την πατάμε), άρχισα να σκέφτομαι το μέλλον. Να είμαι, λέει, γιαγιά και να κάθομαι με τα εγγόνια μου τα καλοκαίρια γύρω από το ερκοντίσιον, να τους λέω παραμύθια.

Ήταν κάποτε ο Ήλιος και ο Βοριάς, θυμάστε. Ήρθαν ισοπαλία τελικά, γιατί ο Ήλιος έκαψε τόσο πολύ, που ο διαβάτης κρύφτηκε στο σπίτι του και άναψε το κλιματιστικό τέρμα. Κανένας δεν έμαθε ποτέ αν έβγαλε τα ρούχα του.

Κι αυτά θα γελάνε πίσω απ' την πλάτη μου, γιατί πόσο έξυπνη μπορεί να είναι μια γιαγιά που στα χρόνια της χρησιμοποιούσαν τα γουίντοουζ βίστα.

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αυτή είναι η βλακεία με μια πολυπράγμων, πολυσχιδή προσωπικότητα. Γράφει ένα ποστ του οποίου η θεματολογία είναι συγκεκριμένη, αλλά ταυτοχρόνως θίγει κι άλλα θέματα των οποίων δεν μπορώ να αποφύγω το σχολιασμό κι άρα τσιγκλιέμαι πολλαπλώς, δηλαδή καλύτερα να περίμενες να βγει κανά σέρβις πακ και μετά να βάλεις τα σvista.

Βεβαίως, σχολάω τώρα και δεν προλαβ

ou ming είπε...

Δεν προλαβ; Για πρόσεξ

ou ming είπε...

Ήταν ένα ηλίθιο σχόλιο αυτό που έκανα, μερσώ.

Ανώνυμος είπε...

Αστα λα γουίντος βίστα μπέμπη.
Η θερμότης του περιβάλλοντος χώρου πολτοποιεί την φαιάν ουσίαν - και ουχί μόνο την φαιάν, αλλά πάσαν ουσίαν, πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν. Ουσίες ποίνω πνεύματα δηλαδής για να ξεχάσω. Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης. Διατί καίει ο ήλιος? Αφού ούτως ή άλλως οσονούπω θα βρέξει. Μετανοείτε, ήγγικεν η βασιλεία των θερμών αγελάδων. Μιλάμε, πολύ θα με άρεσε να είμαι εκεί και όχι εδώ.

Εμένανε, η 4η μέρα του κάφσονα με βρίσκει επίσης χυμένο στον καναπέ. Σαν σπέρμα που έχασε το δρόμο του - αν υποθέσουμε πως ήξερε ποιος είναι ο δρόμος.
Μή χύνετε καταής, ούτε επί του καναπέος. Πάω για κατούρημα. Τα λέμε.

Ανώνυμος είπε...

Θα έγραφα κάτι έξυπνο -αναμφίβολα- αλλά μ'έπιασε βίστα.

Ανώνυμος είπε...

Έχετε δίκιο όλοι.
Μη χέσω.
Το μέγα πρόβλημα του καύσωνα είναι η δυσκολία στο σεξ. Μάλλον, το μόνο πρόβλημα του καύσωνα είναι η δυσκολία στο σεξ. Ας πηδάγαμε, και ας ζεσταινόμασταν.
Αη σιχτιρ καύσωνα.

Dr.Φλάντζας είπε...

Αξιότιμη κε λιγομίλητη Ου Μίνκ:

Το...
Του...
Τεε...
Λοιπόν...
Ο....
Αυτη η...
Οχι η αλλη που...

Ξεμώραμα! Αυτό ήθελα να σας πώ απο την αρχή για τις γιαγιάδες αλλα το ξέχασα!

Ευτυχώς εμείς ακόμα θυμόμαστε,
Dr...

ou ming είπε...

@aerosol: έξυπνο ήταν, καληνύχτα.

@Dr.Φλάντζας: δόκτωρ, χρειάζομαι το στιχοσκόπιό σας.

Ανώνυμος είπε...

Η ζέστη σβύνει τα τοστς ή είναι ιδέα μου; Βαριέμαι να φύγω απ'τη δουλειά. Γκρν γκρν και κλαψ.

Ανώνυμος είπε...

Πρέπει να αγοράσετε έναν ψυχόμενο καναπέ και να σκεφτείτε σοβαρά το ενδεχόμενο του Linux. :>

ou ming είπε...

Μερσώζ, ακόμη στη δουλειά είσαι;

Espoir, δεν μπορώ να γράψω πολλά γιατί με τον καπνό της πυρκαγιάς της Πάρνηθας δεν βλέπω ούτε τη μύτη μου. Ευτυχώς ο καύσωνας πέρασε και πήραμε νια αμάσα, οχ πίγνκωσεο καμπνός.