15.5.07

Στο λεωφορείο το πρωί. Κάθομαι δίπλα στο παράθυρο, οι όρθιοι πατάνε ο ένας πάνω στον άλλον κρεμασμένοι από τις χειρολαβές σαν να τους μαστιγώνουν, μια ηλικιωμένη δίνει συνέχεια οδηγίες, σηκωθείτε να καθίσει η γυναίκα με το άρρωστο παιδί, κάντε στην άκρη να περάσει ο άντρας με το ένα πόδι, ας βοηθήσει κάποιος το γέρο με τη γάζα στο μάτι. Κόλλησα το πρόσωπό μου στο τζάμι. Μπορεί να γεννηθεί ένας άγιος μέσα σε αυτά τα λεωφορεία, σκέφτηκα. Να μπει το πρωί για να πάει στη δουλειά του και να δει τόση δυστυχία, που μέχρι το μεσημέρι να τα έχει παρατήσει όλα, να τα έχει χαρίσει όλα και να έχει πάρει τα βουνά φορώντας μόνο έναν χιτώνα.

9 σχόλια:

Queerdom είπε...

Όμορφες σκέψεις..:)

Ανώνυμος είπε...

Και σου 'πα: πάρε ένα παπάκι...

ou ming είπε...

Queerdom, αν κατάφερνα ποτέ να τα χαρίσω όλα, ίσως να ήταν πιο όμορφες οι πράξεις.

Bebop, αν πάρω παπάκι, θα με φάει το αγιάζει.

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Ναι, αλλά το παπί αδειάζει τα Μέσα (Μαζικής Μεταφοράς)!

Elias είπε...

Λεωφορείον ο Πόνος

the ibt είπε...

Το λέω φορείο.

Παιδίσκη ερωμένη είπε...

Για αυτούς τους λόγους ακριβώς, αποφεύγω τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και Ενημέρωσης..

Yellow Kid είπε...

Το έχω κάνει. Φυσικά ο χιτώνας μου εχει ελαφρώς κιτρινίσει με τον καιρό!

ou ming είπε...

Μην μου πείτε κι άλλα, γιατί - πιστέψτε με- δεν θέλετε να πάρω αυτοκίνητο.