3.4.06

Τι μικρός που είναι ο κόσμος


Το πράσινο ακροτύρι στο ψυγείο μου.

7 σχόλια:

eryx-t είπε...

Πολύ μικρός. Μόλις μου θύμησες ότι εχθες το βράδυ από ένα σημείο κι έπειτα άκουγα Cesaria Evora. Κι απ'ότι βλέπω το winamp (μόλις τώρα το έβγαλα απ'το ψυγείο) είχε σταματήσει στο τραγούδι με τίτλο "Cabo Verde Manda Mantenha".

Περαστικός είπε...

Μοιάζει λίγο και με το ακροτύρι του φόβου...

ou ming είπε...

Και πού να δεις το φαγητό που έφτιαχνε καταπληκτικά η γιαγιά Μινγκ. Να γλείφεις τα δάχτυλά σου:

Thousand-year-old eggs are not really one-thousand years old - they actually take about three months to make. The eggs (usually duck eggs) are preserved in a mixture of lime, ash, tea and salt for 100 days. The shells are removed, and the sliced eggs (which have turned a blackish color) are served with pickled vegetables or a soy sauce-based dressing.

Γιαμ γιαμ, που λέμε και στην Κίνα.

Π είπε...

Ou ming, you made my day again: άκου ακροτύρι - δεν παίζεσαι!

Θα σε επισκέπτομαι συχνά για τα καθημερινά συμπληρώματα υγιεινής γλωσσικής διαστροφής - ή, όπως λένε στα ρομαντικά μυθιστορήματα, θα σε επισκέφτομαι για panda...*

(Παρεμπιπτόντως, το σχολιανό στο Caro diarrhio ήταν η δεύτερη επίσκεψή μου: σου είχα αφήσει και ένα στο Άνοιξη της Eυρώπης.)

Mε περηφάνεια δηλώνω ότι εμφανίζομαι πλέον χωρίς τη ρετσινιά "Anonymous": με λένε Π και είμαι καλά. Θεραπεύτηκα χάρη στην πίεση του φίλου μου του Cyrusgeo (άμα δε σε βοηθήσουν οι φίλοι σου δεν περνάνε αυτά), που είναι και ο υπεύθυνος για τη γνωριμία μου με το blog σου. (...Pετσινιά; εγώ τεκίλα έπινα.)

* Προφανώς διάβασα και το ou ping pong για τη Janis. Tο "τραγουδάει σαν να έχει ήδη πεθάνει", "σαν να μην έχει τίποτα να φοβηθεί πια", είναι η ωραιότερη παρατήρηση που θα μπορούσα να φανταστώ για αυτήν. Like there's no tomorrow δεν το λένε στα τραγούδια;

ou ming είπε...

Π, ευχαριστώ και χαίρομαι για τα καλά σου σχόλια. Να περνάς όποτε θέλεις. Ο φίλος σου ο Cyrusgeo έχει πίεση; Άχου τον καημένο! Τόσο νέο παιδί.

(Χωρίς τεκιλιά σημαίνει με μπλογκ;)

Π είπε...

Έ όχι και δικό μου blog: μέχρι να γίνω εντελώς καλά με φιλοξενεί ο Cyrusgeo στο Gravity and the Wind για να με προσέχει.

Π είπε...

Kαι να περνάω όποτε θέλω; Ό,τι πείτε - θα βαρεθείς να με βλέπεις!