Πάντα τα δέντρα τα απειλεί το πριόνισμα
ή ενοχλούν έναν άνθρωπο με τα φύλλα που πέφτουν
πάντα ένας σκύλος ουρεί τον κορμό για δικό του
κι ο οδοιπόρος ακόμα αγαπά τη σκιά κι όχι αυτά.
Κι όμως κάνουν βουτιές με τις ρίζες στην άσφαλτο
κολυμπάνε στο χώμα
πιτσιλάνε κλαδιά.
Κι έχεις κι εμένα να είμαι από ζάχαρη.
Είσαι καταπληκτική πουλάκι μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς σας βρήκα.
ΑπάντησηΔιαγραφή<3
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα :)
ΑπάντησηΔιαγραφή