14.9.18

Λέω στον εαυτό μου:
να γράφεις σύντομα,
πέτρες που θα πετάς στο τζάμι του γείτονα.
Κι όταν θα στέκεσαι μέσα στα πλήθη των λέξεων,
πού και πού μια τελεία θα σε καλημερίζει σηκώνοντας απαλά το καπέλο της.

2 σχόλια:

ybreakthesilence είπε...

Μας ελειψες

ou ming είπε...

Ναι, πέρασε καιρός.