1 φορά κι 1 καιρό
ήτανε ο Ζαν Κ8
που ήταν πλούσιος πολύ
αλλά + γέρος κάργα.
1 μέρα είπε κλαίγοντας
"σαν ήλιος 2 και βουτώ στη θάλασσα την κρύα"
+ η μοίρα η πονόψυχη του έστειλε
1 σ6 τραγουδίσ3 με ονοματάκι Ρία,
μεγάλη πατριώτισσα + ελληνίδα βέρα.
Μα τέλος είχανε κακό:
η σ6 τραγουδίσ3
του πήρε όλα τα λ7
και έφυγε +άμα.
2 λόγια μόνο τού 'γραψε + ήταν αυτά τα λόγια:
λυπάμαι αγάπη μου γλυκιά,
το χρέος της πατρίδας μου είναι πολύ,
είναι πολύ μεγάλο (δις)
Εμ1 ένα κούτελο, αυτό μου έχει μείνει
και την ντροπή που νιώθω εγώ
δύσκολο να την -εις
θα σου επιστρέψω όλα τα λ7
στο ¥ θε να δουλέψω
που έχω μπάρμπα ισχυρό
+ θα με χώσει μέσα.
Είναι ο πόνος μου βαθύς,
ακόμη > όλους τους νταλκάδες
σου φέρθηκα άτιμα πολύ
σου πήρα τους παράδες
μα τη φτωχή πατρίδα μου
εγώ θα βοηθήσω
γιατί είν' το χρέος μας πολύ,
είναι πολύ μεγάλο (δις)
14.6.11
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
14 σχόλια:
ΑΠΙΘΑΝΟ! Μου αρέσει ο τρόπος που χρησιμοποιείς τους ήχους και τις εικόνες των λέξεων, των γραμμάτων και των συμβόλων σαν παιδικά παιχνίδια και παζλ.
Ανατρίχιασα. Αλλά έχεις δίκιο. Κι σε ζηλεύω για το δίκιο σου.
Θεέ μου, κάνε η ou ming (και ο thas)να γράφουν κάθε μέρα -τουλάχιστον...
Ευχαριστώ.
+χαρητήρια.
Ακατάσχετη παπαρολογία. Είστε θλιβερή.
Θα βάλω τα κλάματα σε λίγο.
η ου εχει κέφια
ΠτωΧ - τιμία
Εξαίσιο! Η ευφυΐα σου είναι μεγάλη παρηγοριά.
Άμποτε να τα δούμε όλα αυτά σε βιβλίο. Δεν θα πάψω να το εύχομαι.
κυρια ου
ειστε το νουμερο 1
πολυ μου αρεσε :)
Πάλι μας γ@μήσατε με το γάντι, madame.
aμα θέλετε βιβλίο, να τυπώσετε το blog. Τι ψυχή έχει λίγο μελάνι; Τσίπηδες.
Με γεια το κοκκαλάκι, θα μας χρειαστεί τέτοιες εποχές.
Δεν υπάρχει θεός. Τσεκαρισμένο!
Ο/Η Ανώνυμος τής 15/6/2011, 12:12 πμ
(Το πιάσατε το υπονοούμενο, αγαπητή μας Ou;)
Δημοσίευση σχολίου