Έφτασα στο νησί σέρνοντας πίσω μου το θόρυβο της πόλης· σαν ένα αυτοκίνητο που βγήκε απ' το καράβι με μια τεράστια ουρά από ντενεκεδάκια και κουδούνια δεμένα με έναν σπάγκο κι ανάμεσά τους κόμπους. Πέρασαν μέρες για να γίνουν τα έντομα πλάσματα με πόδια και φτερά και όχι μηχανάκια που μάρσαραν στους γλόμπους.
6 σχόλια:
Βρουμ, βρουμ.
Πώς ήταν εκείνη η ιστορία με το χαϊκού;
Μια λιμπελούλα
βγάλε της τα φτερά:
πιπεριά
που το διόρθωσε ο δάσκαλος γιατί έπρεπε να είναι ανοδική η πορεία:
Μια πιπεριά
βάλε της φτερά:
λιμπελούλα
(ένα μηχανάκι
βάλε του φτερά κλπ.)
Μ, μπιπ.
Είχε δίκιο ο δάσκαλος, δύτη. Πιο ωραία εκδοχή η δέφτερη.
καλες βουτιες ου
Είσαι σε τρελή φόρμα.
Ευχαριστώ, ε. Πότε έφτασε κιόλας Σεπτέμβριος; Νιώθω λες και κάποιος μου βούτηξε τις βουτιές από τα χέρια.
Thrass, ναι; Εγώ νιώθω λες και κάποιος μου βούτηξε τη φόρμα από τα χέρια :)
Δημοσίευση σχολίου