Στις 2 το πρωί, μετά από έναν ολοήμερο μαραθώνιο να προλάβω μια προθεσμία, σταμάτησα τη δουλειά, έκλεισα τον υπολογιστή και πήγα κατευθείαν στο κρεβάτι. Γύριζα δεξιά, γύριζα αριστερά, αδύνατον να κοιμηθώ. Πέρασαν έτσι τρεις ώρες. Με τα σκυλιά στα πόδια μου στις πέντε το πρωί, ψηλαφώντας με τις πατούσες τις παγωμένες, απομακρυσμένες περιοχές του σεντονιού, φαντάστηκα πως ήμουν κάτω από ένα δέντρο μέσα στο δάσος, σκεπασμένη με μια μάλλινη κουβέρτα πάνω στο υγρό χώμα. Τα ξύλα της φωτιάς σιγόκαιγαν δίπλα μου, η γραμμή του γαλαξία πάνω απ' το κεφάλι μου σαν άσπρο χνούδι που κατεβαίνει στην κοιλιά. Παρόλο που έσπαγε πού και πού κάποιο ξερόκλαδο, με πήρε σύντομα ο ύπνος.
5 σχόλια:
Κάτι παίζεται με τα προβατάκια, δεν εμφανίζονται λόγου Πάσχα.
Ωραία που είχατε φωτιά
να διώχνει το αγιάζι!
Η πνευμονία απ'τη δροσιά
κανέναν δεν αγιάζει.
eimai kourasmenos ton teleutaio kairo.Douleuo non stop auto to mina.Douleia,gum kai bike kathe mera.Teleiosa midnight kai perasa apo to minds gia mia budel kai ena james.I varia murodia tou dinatou skunk kolise sta rouha kai stin miti mou.Aidiasa,kavalisa to fiets
kai eftasa spiti.Ksaplosa sto krevati me to lap on line kai zzzzzzzz
Όπως λέει και το facebook, σκουντήξτε τον/την ouming. Ε λοιπόν σε σκουντάω ouming. Είσαι πλέον μια σκουντηγμένη και δεν δικαιολογείται άλλη αδράνεια. (Καλά εμείς είμαστε επαγγελματίες της καθυστέρησης αλλά εσείς έχετε κοινό να θρέψετε.)
Χρόνια πολλά.
Είναι να μην με πάρει ο ύπνος εμένα, Θας. Ευτυχώς που με σκούντηξες.
Και δεν είσαι ένας απλός επαγγελματίας της καθυστέρησης. Επαγγελματίας του σασπένς είσαι. Ο Χίτσκοκ των μπλογκζ (με το κοινό των Μπίτλς - μα τι γίνεται στο μπαζ; πωπω).
Χρόνια Πολλά :)
Δημοσίευση σχολίου