Παρατηρούσα χθες -και δεν το λέω για να με κακολογήσω- έχω κρεμάσει στο σπίτι μου διάφορες κορνίζες για φωτογραφίες, χωρίς φωτογραφίες. Εδώ και καιρό δεν καταφέρνω να συνδυάσω μια ωραία κορνίζα που αγόρασα με μια φωτογραφία. Δηλαδή νιώθω ότι κάπου πρέπει να εστιάσω. Και προφανώς προτιμώ την κορνίζα. Από την άλλη, θα μπορούσε κάποιος να πει πως στολίζω μια απουσία στο σπίτι. Τι να πεις. Αυτή η ιστορία βρομάει εξαρχής. Καρφώνεις στο ντουβάρι έναν παγωμένο άνθρωπο. Και τον κοιτάζεις. Και μου φαίνεται μπορώ να πω θλιβερό να παρατηρώ σε σπίτια τις φωτογραφίες στολισμένες, μαντεύεις τι θα ήθελε αυτός ο άνθρωπος να του συμβαίνει συνέχεια, μια έναστρη βραδιά στην παραλία γύρω απ' τη φωτιά, γέλια, κι άλλα γέλια, φίλοι, γιορτές, έξοδος με τα καλά του, τραγούδια και χαρές. Τα σκεφτόμουν όλα αυτά χθες μόλις βγήκα από το μπάνιο, πήγαινα πάνω-κάτω στο διάδρομο με το μπουρνούζι και πίεζα την πετσέτα στα μαλλιά μου. Λίγη ώρα νωρίτερα είχα καρφώσει άλλη μια κενή κορνίζα στο υπνοδωμάτιο. Έχει έναν ωραίο μαύρο σκελετό αυτή η κορνίζα και τώρα που το λέω, μου φαίνεται πως ίσως δεν έχει καμία σχέση με τις απουσίες όλο αυτό, ίσως απλώς να με έχει επηρεάσει ο σκύλος μου που κάθεται με τις ώρες και δαγκώνει το κόκαλό του.
22 σχόλια:
Αγαπητή μου Ου,
σας κατανοώ και σας συμπονώ, διότι κι εγώ το ίδιο έχω πάθει. Αγόρασα καινούργιο σπίτι, κι ύστερα αγόρασα ακόμα πιο καινούργιες κορνίζες, όμορφες, λιτές, σκαλιστές, μαύρες, άσπρες, μωβ.
Τραβάω χιλιάδες φωτογραφίες κι έναν χρόνο μετά ακόμα δεν βρήκα, τι θέλω να κοιτάζω κάθε μέρα...
Eπιτέλους οι κορνίζες βρήκαν την αυτοδυναμία τους!
Μόνο να μη βρουν και την αυτοδιάθεσή τους και αρχίσουν να επιλέγουν αυτές φωτογραφίες. Η πείρα δείχνει πως είναι εξαιρετικά απίθανο να ταιριάζουν τα γούστα σου με αυτά μια κορνίζας που σου αρέσει.
Εγώ πάντως στους τοίχους βάζω σκέτη απουσία. Χωρίς κορνίζες. Σε μια παράλληλη πραγματικότητα βάζω φωτογραφίες αλλά πάλι χωρίς κορνίζες. Μήπως τελικά οι κορνίζες και οι φωτογραφίες είναι αλληλοαναιρούμενα πράγματα; Νομίζω πάντα υπάρχει ένας ανταγωνισμός φωτογραφίας και κορνίζας. Ίσως είναι ένα τεστ αντοχής. Και πιθανότατα η "χρησιμότητα" της κορνίζας πολύ συχνά να είναι ακριβώς η εξουδετέρωση της φωτογραφίας... Ποιό ήταν το θέμα είπαμε;
Ακριβώς αυτό ήταν το θέμα: ποιο είναι το θέμα :)
Γεια σου, spy.
εγώ που δεν έχω φωτογραφίες τι να πω; (ούτε και κορνίζες έχω, δεν μου αρέσουν, μου φαίνεται πολύ εγκλωβιστικό να βάλω μια φωτο μέσα σε κορνίζα, σαν να βάζω ένα πουλάκι σε κλουβί)
(ξέχασα να σας καλωσορίσω)
καλώς ήρθατε !
Σας ευχαριστώ, καλώς ήρθα στο μπλογκ μου.
αποδιοργανώνεις τους σχολιαστές σου σαν άδειες κορνίζες...
Και οι σχολιαστές μου με αποδιοργανώνουν, aerostatik. Έχουμε μια ισότιμη σχέση.
Φωτογραφήστε την κορνίζα, ή φωτογραφηθείτε με την κορνίζα.
έτσι ίσως βγείτε από το αδιέξοδο.
Μόνο στην κορνίζα του υπολογιστή
Την επόμενη φορά δοκιμάστε να βγείτε χωρίς μπουρνούζι και να κανετε πανω κάτω στο ασανσέρ πιέζοντας στα μαλλιά σας την κορνίζα. Νομίζω ότι μετά απο αυτό θα τοποθετείτε τις φωτό με πινέζες.
(Αν και στην περίπτωσή σας σας έχω ικανή να γεμίσετε τον τοίχο με πινέζες. Προσέξτε, πινέζες, οχι κινέζες.)
Την καλημέρα μου, αν και βραδιασε.
για την παρουσια σου;ποιος θα μιλησει για την παρουσια σου;
photo artfish, και ύστερα θα κρεμάσω αυτή τη φωτογραφία δίπλα σε μια φωτογραφία του σκύλου μου που κάθεται στον καναπέ, την οποία σκέφτομαι να κρεμάσω πάνω από τον καναπέ που κάθεται ο σκύλος μου.
κοκό, ή σε χρυσή κορνίζα ροκοκό
nomad, κι αν βάλω τις πινέζες στην κορνίζα και πιέσω την κορνίζα στο κεφάλι μου, θα κάνω πινεζισμό, μια πανάρχαια ιατρική μέθοδο που χρησιμοποιούν οι Κινέζες (και όχι οι πινέζες).
fuzzyburlesque, ως συνήθως, η πράσινη κουκκίδα στο τσατ :)
εγώ ποτέ δεν στόλιζα φωτογραφίες στο σπίτι μου... ακόμα, δηλαδή, το ίδιο κάνω... άκουσα κάπου να λένε ότι ένα σπίτι είναι απλώς ένα σπίτι, και ότι το σπίτι, μόλις του βάλεις φωτογραφίες, γίνεται σπιτικό... δεν ξέρω...
"κάθεται με τις ώρες και δαγκώνει το κόκαλό του" !!!!!
(τι κοκκαλο ειναι αυτο; δεινοσαυρου;; γιατι ο δικος μου πανω απο 3 νανοσεκοντς δεν εχει κατσει, πες μου πως τα καταφερες)
Υ.Γ.με τις κορνιζες εχω προβλημα, δε μπορω τα corners τους
συγνώμη που επεμβαίνω, αλλά η αναστασία έκανε ένα υπέροχο σχόλιο και η λουκρητία έχει ένα υπέροχο αβαταρ. αυτά
anastasia, ένα σπίτι είναι ένα σπίτι. Όταν του βάζεις φωτογραφίες, γίνεται σπιτικό. Όταν κρεμάς άδειες κορνίζες; Τι είναι;;;
Αγαπητή Λουκρητία, πόσο σας νιώθω. Θυμάμαι τα παιδικά χρόνια του σκύλου μου και με λούζει κρύος ιδρώτας. Ευτυχώς δεν ήξερα πώς είναι, όταν τον έπαιρνα. Το μυστικό είναι ένα: να τον κουράζετε όσο μπορείτε. Πολλές βόλτες και παιχνίδι. Μεγαλώνοντας θα στρώσει. Είναι κλισέ, αλλά είναι αλήθεια.
Αποτέτοιε, ελεύθερα.
Γειά σας παλι!
Μη μου δίνετε σημασία, έχω κάτι αυπνίες και σκέφτηκα ότι αν μια φωτό είναι χίλιες λέξεις, τότε διαβάζοντάς σας ίσως κατορθώσω να δω το δεξί σας χέρι, το μπουρνούζι, κι αν είμαι τυχερός το κόκκαλο του σκύλου. Σκέφτηκα ακόμα πως μερικοί κορνιζάρουν λέξεις, και δε μου λέτε, γιατί αραγε δε λέμε για τις παγωμένες λέξεις ότι θα ήθελαν να μείνουν όπως είναι, έτσι συντεταγμένες ακριβώς, να μείνει εκεί το ιώτα μετά το εψιλον διαπαντός, κανείς ποτέ να μην ξαναχρησινοποιήσει την ίδια διάταξη εννοιών, ετσι που λετε σκεφτομαι στις αυπνίες μου,΄κι ίσως αυτό να ερμηνεύει και το γιατί θέλω, αλλα δεν μπορώ να γράψω αυτό που θέλω: φοβάμαι πως θα μείνει καρφωμένο στο μυαλό μο, ακορνίζωτο, σαν ογκόλιθος συντακτικού, σα μενίρ ενός οβελίξ με γυαλάκια που το παρατησε για χάρη ενός γουρουνόπουλου.
Σας το λεω ξανα, μη δίνετε σημασία. Σκεφτείτε μόνο μήπως η κορνίζα δεν οριοθετεί, αλλα προσδιορίζει, μήποως ακόμα το περιεχόμενο δεν περιέχεται, αλλά αποτελεί τον λόγο αγοράς της κορνίζας και μήπως, εντελει, δεν είναι οι παγωμένοι άνθρωποι που θα ήθελαν να, αλλά οι μαύρες κορνίζες.
Αχ ωραια, νύσταξα, ευχαριστώ!
Αγαπητέ nomad, το τελευταίο μου απόκτημα για τον τοίχο είναι ένα διαφημιστικό πόστερ που βρήκα στα σκουπίδια έξω από ένα φαρμακείο. "Εδώ θα βρείτε την ησυχία σας", γράφει και διαφημίζει ένα σκεύασμα κατά του ροχαλητού. Φυσικά δεν το έχω βάλει σε κορνίζα. Καληνύχτα σας!
:-)
Σ'ευχαριστώ σύντροφε για τη διαφήμιση στους Empty Frame.
Θα μπορούσες ίσως να βγάζεις φωτογραφίες άδειες κορνίζες και να γεμίζεις μ'αυτές τις κορνίζες σου...
Αυτό θα κάνω σύντροφε.
Δημοσίευση σχολίου